۱۳۹۱ دی ۱۰, یکشنبه

ضرب آهنگ قلبت/مون

سلام بابایی
مامان امروز برای آینده تو یک انتخاب خوب کرد.از اون انتخابهایی که خیلی حساسیت داشت روش.خوشحال بود از انتخابش اینقدر که دلش نمیومد از انتخابش کمتر بگه وتا جمله تمام میشد بدون نقطه میرفت سر خط:)
میدونی عزیزم، از وقتی که شکل گرفتن و بوجود آمدنت اعلام شد رنگ زندگی برای ما به یک رنگ فوق خوشگل تبدیل شده.
گوشتو بیار جلو ی چیزی بگم:( طاقت مامانت برای دوری منم بیشتر شده) آخه باور کرده سه نفر شدیم و من به پاس سه نفره شدنمون باید بیشتر تلاش کنم حتی امروز که دکتر برنامه داده بود هفته آینده بره سونوگرافی تا صدای قلب خوشگل تو رو بشنوه
گفت خودم تنها میرم تو به کارت برس و ایندفعه من بودم که گفتم نرو تا منم بیام با هم بشنویم خلاصه قرار شد از خانم دکتری که قراره تو رو به ما هدیه بده خواهش کنه اگر مانع پزشکی نداره یک هفته دیر تر با هم صدای قلب نازنینتو بشنویم اگر هم خانم دکتر اجازه نداد من میام خب:)
آخه میدونی چیه بابایی خیلی برای شنیدن صدای قلبت روزشماری کردم از خیلی روزها قبل.اونروزا که نمیدونستم کی میتونم به این آرزو برسم.حالا که بهش رسیدم دلم نمیاد تجربش نکنم هر چند به برکت اومدنت ی پیشنهاد کاری خوب گرفتم واینروزها به تدارک این کارسرم شلوغه اما تو و مامان هدف زندگی من هستید نباید تو این مشغله فراموش بشید دیگه.
راستی نازنینم فردا میخوام برم اولین پمپرز زندگیتو بخرم من پول میدم تو پی پی کن توش مامان میندازه آشغالی:)
زندگی همینه عزیزم که بابا پول بده بچه پی پی کنه مامان بندازه آشغالی و نوآوری کنیم:)
مامان پولاشو برای پی پی خرج نمیکنه قربونت برم/مامان با پولاش فکر یک تخته واسه بعد از پی پیِ تو:))




مادرانه

بعضی روزها خیلی عصبی میشم حوصله هیچکس رو ندارم بعضی روزام خوشحال !فکر کنم روزایی که پسته خوب باشه منم خوبم روزایی که اون ناراحت باشه منم عصبی میشم ,همچین مادر فدارکاریم از الان:)

اما واقعا آدم انگار وارد یه دنیای دیگه میشه منی که غذا تا دود نمیکرد نمیفهمیدم سوخته الان از صبح که پامیشم اول منوی غذایی همسایه ها رو تشخیص میدم(آخه دیگه تقریبا ظهر بیدار میشم ازخواب)بعد میفهمم کی غذاش جا میفته کی نپخته نپخته میده خانواده بخورن یا حتی کدومشون میسوزونن عجیب حس بویاییم قوی شده ,بعد مثلا حوس یه چیزی میکنم یه ذره میخورم زودی زده میشم اونوقته که شاکی میشم میگم ببین پسته جون همینی که هست یا میخوری  یا گشنه میمونی تازشم در یخچال قفله:)

خلاصه اینه که با خوراکی ماجرا داریم به اندازه تمام عمرم این چند وقت به مامانم دروغ گفتم از نظر اون من هر روز یه صبحانه کامل یه ناهار کامل با میان وعده های میوه و آجیل میخورم شیر و آب میوه هم که اصلا قطع نمیشه البته میان وعده هاش دروغ نیست اما غذاهاش!

(پسته جون قربونت برم تو یاد نگیریا اینا مصلحتیه واسه این که مامان بزرگ نگران نشه اما تو مصلحتیم نگو هیچ وقت)

روزام که مامان راس ساعت 10 زنگ میزنه هر روزم میگه اِ مامان خواب بودی اصلا حواسم نبود بیچاره از 5 که بیدار میشه چشمش به تلفنه دیگه تا 10 بیشتر طاقت نمیاره چقدر این مامانا گناه دارن ,همیشه با خودم میگم من مامان مهربونی میشم اما هر مامانی قبل از این که مامان باشه خودش یه انسانه با کلی نیاز که نباید فراموش بشه البته این شعارا رو میدم اما نمیدونم میتونم بش عمل کنم یانه!

آها تا یادم نرفته بگم پسته جون قربونت برم عزیزم از الان یاد بگیر آدما شبا میخوابن روزا بیدارن اون جغدان که شبا بیدارن مامان جون تو رو خدا بزار من امشب بخوابم اینقدر روزا خوابیدم شبا بیدار موندم حس جغدی دارم:)

۱۳۹۱ دی ۵, سه‌شنبه

نگرانیها

دلم میخواد بنویسم از ترسام از نگرانیام ,بنویسم که نگرانم نتونم از پسش بر بیام دلم میخواد یه دختر کوچولوی ناز یا شاید یه پسر کوچولوی شیطون داشته باشم اما میترسم از روزی که دنیا براش بی رنگ بشه و منو مقصر بدونه ,دلم میخواد براش قشنگترین دنیا رو بسازم دلم میخواد دنیاش رنگیه رنگی باشه دلم میخواد همیشه بخنده ,همیشه خوشحال باشه اما میترسم از روزی که اشکشو ببینمو خودمو سرزنش کنم ,میترسم از روزی که نتونم خواسته هاشو برآورده کنم ,دلم میخواد یه خونواده شاد داشته باشم صبحا با لبخند بیدار شیم و بعد یه روز خوب با لبخند به هم شب به خیر بگیم ,واسه من خیلی پولدار بودن یا حتی یه مدرک تحصیلی آنچنانی یا حتی مدال آوردن تو فلان المپیاد صرفا خوش بختی نیست ,من هر چیزی رو که بتونه لبخند به لب خانوادم بیاره رو میگم موفقیت,میگم خوش بختی
هر روز که این کوچولو بزرگ میشه این ترسا و نگرانیهای من بیشتر میشه ,اما دارم به خودم امید میدم که من میتونم !






                    



                   پسته مون الان این شکلیه:)

۱۳۹۱ دی ۴, دوشنبه

روزها میگذره!

روزها همینطوری میگذره و نشونه های وجود یه موجود کوچولو داره بیشتر میشه,حالتهای بد صبحگاهی,گرسنگی های مکرر  و حتی بی حوصلگی !همه میگن چقدر خوب که ویار نداری و چیزی اذیتت نمیکنه اما شاید اگر ویار داشتم بهتر میتونستم قبول کنم که من دارم مادر میشم اما الان هنوز باور نکردم مثل یه مریضیه ساده است مثل  سرماخورگی که بی حوصلت کرده ,نمیدونم این احساسی که من دارمو همه مادرا دارن یا نه؟ اما وقتی میبینم بقیه به خاطر وجود یه بچه بهم توجه میکنن گاهی دلخور میشم احساس میکنم خودم اهمیتی ندارم البته میدونم که این طور نیست اما این حس لعنتی گاهی غیر قابل کنترل میشه ,این که مامان به جای روزی یه بار گاهی چهار پنج بار زنگ میزنه یا این که بقیه مرتب زنگ میزنن و حالم رو میپرسم و یکی از کارهای روزانم شده گزارش حالات روحی و جسمیم به اطرافیان نمیگم بده اما گاهی خستم میکنه احساس میکنم آزادیم سلب شده برای منی که یکی از دغدغه هام برای بچه دار شدن این بود که آزادیهام رو از دست بدم  این شروع خوبی نیست!
دوست دارم بشینم و روزا باهاش حرف بزنم باهاش دوست باشم , دوست دارم باهم آهنگ گوش بدیم کتاب بخونیم یا به قول خاله آزاده براش لالایی بخونم اما نمیدونم چرا نمیشه!
این روزا خیلی حساس شدم کوچیکترین حرفی منو میرنجونه ,زودی غصه دار میشم ,نمیدونم کی تموم میشه این حسها
دیشب با بابایی نشستیم و کتابی که پریرخ جون بهمون داده بود و در مورد اسامی ایرانی بود مرور کردیم ,خیلی خوبه که اون الان کاملا خودشو پدر میدونه و همش دنبال یه راهیه که مسئولیتشو بهتر انجام بده,از الان فکر آینده است و نشسته برای خودش کلی برنامه ریزی کرده:)
  و اما چند تا از اسامی که دیشب کلی باهاش خندیدیم!
هاله: نام شهیدی از جنبش خانم سحابی بزرگ
هیلا: نام شاعر جنبش
لونا: نام مجری صدای آمریکا (لونا شاد)
البته این رو هم بگم که من معنی این اسامی رو میگفتم  از روی کتاب اما دیدم آقای پدر جلوی این اسامی این ها رونوشته:)

۱۳۹۱ آذر ۲۹, چهارشنبه

خبر آمد که تو می آیی و من...

وقتی مامانت خبر آمدنت را داد من بزرگ شدم بابایی،خوشحال شدم،اشک ریختم و چون از مامان دور بودم آرزو میکردم کاش فاصله اینقدر کم بود تا برم واسه مامانی گل بخرم و شیرینی ببرم خونه و بغلش کنم بوسش کنم و سه تایی با هم جشن اومدنت رو شاهد باشیم
 بیست و پنجم آذرماه نود و یک روز خوبی بود عزیزم
روزی که تو غافلگیرم کردی با خبر آمدنت.با خبر تو یک عالمه دوستای من و مامان  هم خوشحال شدند و جشن مجازی گرفتیم و من همش احساس میکردم این صحنه های شاد رو روزی تو حس خواهی کرد. روزی که تو اینجارو بخونی.حالا تو و مامان و بابا هر کدام جدا جدا نقشی  مجازی  اما حقیقی تو این زندگی داریم.از همان لحظه تصمیم گرفتم برایت یادداشتهای ماندگار بنویسم و با مشورت مامان تصمیم گرفتیم این وبلاگ رو برای تو بنویسیم .اسمش رو خاله صدف برات انتخاب کرد با این انگیزه که همیشه مثل پسته خندان باشی.
دلم میخواد روزی که تحویل گرفتی ببینی چقدر آدم برای اومدن تو خوشحال و خندان شدند.
مامان بزرگات از شادی تو پوست خودشون نبودند.گریه کردند و خوشحالیشون رو جیغ زدند عزیزم.
بابا بزرگات احساس شیرنی به من انتقال دادند.احساس کردم با اومدن تو تکمیل شدم پیش بابابزرگهات.
به خاندایی زنگ زدم و گفتم برای اولین بار خاندایی شدی/شوکه شد چند لحظه سکوت بود و بعد حس میکردم دلش میخواست بودم و بغلم میکرد.به خالت گفتم بال درآورده بود تو پوست خودش نبود.عمه هات یکسره جیغ بودند و عموهات هر کدوم جوری خوشحال بودند.
آخه میدونی عزیز بابا: تو اولین نوه ی مامان من هستی و اولین نوه ی دختری مامانِ مامانی. دلیل این همه خوشحالی یکیش اینه.
خلاصه که از وقتی مامانت خبر داد که اومدی اینجا تو دلهامون بلوایی شده و تو زندگیمون هم تغییر محسوس شده.حالا دیگه انگیزه هام دو تا شدند/مامان و تو.
الهی قربونت برم دلم میخواد وقتی چشمات باز شد و این دنیارو دیدی همه چی خوبِ خوب شده باشه و این دنیا صاف و زلال مثل چشمه ی آبی.
منتظر و بیقرارتم قربونت برم.

۱۳۹۱ آذر ۲۶, یکشنبه

هنوز خوابم!

دیروز جواب آزمایش رو گرفتم با توجه به عدد بتایی که تو جواب بود احتمالا نزدیک یک ماهه باید باشم ,هنوزم این عددا برام مثل یه اتفاق معمولیه,اعتراف میکنم هنوز باور نکردم که دارم مادر میشم,حتی تبریکایی که دوستان میدن برام مثل تبریک تولدمه:)
روزها خیلی خسته میشم امروز وقتی دراز کشیدم بی اختیار خوابم برد اتفاقی که قبلانمی افتاد,همه نگرانم هستن و مرتب زنگ میزنن اما من هنوز نتونستم کنار بیام  با این موضوع هنوز از خودم مراقبت نمیکنم حتی باوجود نشونه هایی که میبینم !

۱۳۹۱ آذر ۲۴, جمعه

شوک!

هنوز نمیدونم چه اتفاقی داره میفته یعنی هنوز نتونستم باور کنم شاید یه جورایی شوکه شدم ,سعی میکنم بهش فکر نکنم هنوز خودم رو اونقدر بزرگ نمیدونم که بتونم مسئولیت یه نفر دیگه رو به عهده بگیرم با اینکه برنامه ریزی کرده بودم با اینکه میدونستم قرار این اتفاق بیفته ولی هنوز نتونستم باور کنم تا نتیجه آزمایش را نبینم باور نمیکنم,بیبی چک رو گذاشتم رو مبل و هر از گاهی نگاش میکنم یه خط اضافی داره سرنوشت من رو عوض  میکنه,اینقدر تو شوکم که نمیتونم خوشحال باشم یعنی نمیتونم حسمو بروز بدم.
تا شنبه صبر میکنم ....